ตอนที่2 Stalker
ชายคนหนึ่งชื่อว่า เคชิ เขาได้เข้าไปในเว็บบอร์ดเพื่อที่จะเล่าเรื่องราวให้ชาวเน็ตได้รับรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่เขากำลังประสบพบเจอ
วันที่ 7/11/2020
“สวัสดีครับ ผมเคชิ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องที่ผมกำลังประสบพบเจอ คือ…
ผมกำลังโดน Stalker อยู่ครับ”
เมื่อเคชิโพสต์ข้อความ ก็มีคนให้ความสนใจเป็นจำนวนมาก บ้างก็มาแสดงความคิดเห็น
หลายคนอยากให้เล่าเรื่องราว เคชิเห็นว่ามีคนให้ความสนใจเป็นจำนวนมาก จึงได้เล่าเรื่องราวที่ประสบพบเจอให้กับคนที่สนใจได้อ่าน
…ก่อนอื่นเลยผมจะเกริ่นก่อนว่า ผมเองเป็นนักร้องอยู่ร้านบาร์ ทุกวันที่ผมไปทำงานก็จะมีผู้หญิงมาให้ความสนใจมากพอสมควร แต่จะมีอยู่คนหนึ่งที่ทุกครั้งที่ผมมาทำงาน ผมจะเห็นเธอนั่งอยู่โต๊ะแถวหลังทุกวัน และทุกๆวันเธอจะใส่ชุดสีแดงตลอด จนมาวันหนึ่งเมื่อผมแสดงเสร็จ กำลังจะกลับบ้าน ผมก็เจอเธอที่ลานจอดรถ เธอเข้ามาทักผม
“คุณเคชิคะ…คือ…ฉันเป็นแฟนคลับคุณ ฉันชื่นชอบคุณมากเลยค่ะ”
เคชิหยุดนิ่งไปสักพัก ก่อนจะตอบว่า…
“เอ่อ…ขอบคุณครับ”
“พรุ่งนี้คุณเคชิจะมาตอนไหนคะ คือฉันมีของอยากให้อะค่ะ”
“เวลาเดิมเลยครับ”
“โอเคค่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะคะ”
“ครับผม ถ้าอย่างนั้น…ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
จากนั้นผมก็ขับรถกลับมาที่บ้าน ด้วยความที่เหนื่อยมาก ผมกลับมาถึงที่ห้องก็ล้มตัวลงนอนหลับไป จนผมตื่นมาตอนตี 4 เพราะผมได้ยินเสียงกุกกักที่หน้าต่าง ผมเดินไปดูแต่ก็ไม่พบอะไร ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไร คงจะเป็นเสียงลมล่ะมั้ง
วันที่ 9/11/2020
ผมตื่นมาอาบน้ำอาบท่า แล้วไปร้านอาหารแถวหน้าปากซอย ผมใช้วิธีเดินไป เพราะบ้านผมกับร้านอาหารไม่ได้ไกลขนาดนั้น เดินไปแค่ 5 นาทีก็ถึงแล้ว ระหว่างทางเดิน ผมก็รู้สึกว่าเหมือนมีใครเดินตาม แต่พอผมหันไปก็ไม่เจอใคร เอ่ออ…ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้ เมื่อถึงร้านอาหาร ผมเข้าไปนั่งโต๊ะหลังสุด เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว ขณะที่ผมรออาหารที่สั่ง ผมก็รู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองผมอยู่ ผมมองไปรอบๆก็เห็นผู้หญิงโต๊ะข้างหน้าสวมชุดสีแดงนั่งมองเขาอยู่ ผมรู้สึกแปลกๆจึงรีบเดินไปหยิบอาหารแล้วรีบเดินออกจากร้านไป ผมรู้สึกแปลกใจเมื่อเจอผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าอาจจะบังเอิญเจอกันก็ได้
ตกตอนเย็นผมก็ไปทำงานต่อ เมื่อผมถึงร้านบาร์ผมก็เตรียมตัวที่จะร้องเพลง ก่อนที่ผมจะขึ้นไปร้องเพลง ผู้หญิงคนนั้น เธอเดินมาหาผมพร้อมกับยื่นน้ำให้ ผมเองก็รับไว้แล้วรีบขึ้นไปแสดง ผมร้องเพลงไปได้3-4 เพลง ก็รู้สึกหิวน้ำ จึงหยิบน้ำที่ผู้หญิงคนนั้นให้มาดื่ม แล้วกลับไปร้องเพลงต่อ ระหว่างที่แสดงไปได้สักพักผมก็รู้สึกเวียนหัว จะอ้วก แต่ก็ฝืนแสดงต่อ จนร้องเพลงนั้นจบผมก็ขอตัวกลับก่อน เพราะรู้สึกไม่ไหวจริงๆ
ในขณะที่ผมเดินกลับไปที่รถ ผมก็อยากจะอ้วก ก็เลยวิ่งไปที่ต้นไม้ใหญ่แล้วอ้วกออกมา ตอนนั้นผมเวียนหัวมาก ผมเดินเซเหมือนจะล้ม แต่มีมือขาวเรียวมาจับแขนผมไว้ เมื่อผมเงยหน้ามองดูก็พบว่าเป็นผู้หญิงคนนั้น เธอพยายามจะพยุงผมขึ้นรถเธอ
“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ไหวนะคะ ให้ฉันไปส่งไหมคะ”
“เอ่อ…ไม่เป็นไรครับ ผมยังไหว ผมไม่อยากรบกวน ขอตัวก่อนนะครับ”
เมื่อผมพูดจบ ก็รีบเดินออกมาขึ้นรถแล้วขับกลับบ้าน โชคดีที่รถไม่เยอะเพราะมันก็ดึกแล้ว ผมจึงขับรถเร็วกว่าปกติ เพราะอยากถึงบ้านเร็วๆ…เมื่อถึงบ้าน ผมเองก็รีบขึ้นห้องไป แล้วล้มลงบนเตียงและเผลอหลับไปแบบไม่รู้ตัว
วันที่ 10/11/2020
วันนี้เป็นวันหยุดของผม เมื่อตื่นขึ้นมาก็รู้สึกปวดหัว จึงรีบไปอาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จก็รู้สึกดีขึ้น จากนั้นผมก็ทานอาหารเช้า เมื่อทานเสร็จ ผมก็ออกมายืนรดน้ำต้นไม้ ผมเดินไปที่ประตูหน้าบ้าน ผมเจอกล่องสีแดงใบหนึ่งตั้งอยู่ ผมหยิบขึ้นมาแล้วเปิดออกดูก็ต้องตกใจ เพราะสิ่งที่อยู่ในกล่องนั้นมันคือเส้นผม ผมรู้สึกไม่ดีจึงเอากล่องไปทิ้งทันที แล้วรีบเข้าบ้าน…ผมมึนงงว่ากล่องนั้นมาอยู่หน้าบ้านผมได้อย่างไร ผมพยายามหาอะไรทำเพื่อไม่คิดถึงเรื่องที่เจอเมื่อเช้า จนกระทั่งฟ้าเริ่มมืด ในวันหยุดของผมนี้ ผมจะนอนดูหนังอยู่โซฟาเป็นประจำ เวลาผ่านไปผมก็เผลอหลับ จนผมตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงบางอย่างเหมือนมีคนปาสิ่งของโดนหน้าต่าง ผมลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างดูก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านของผมมีเงาผู้หญิงอยู่บนต้นไม้ ผมตกใจมาก จึงรีบวิ่งขึ้นไปในห้องแล้วคลุมโปง ผมนอนไม่หลับเพราะภาพที่เห็นมันน่ากลัวจนติดตา จนกระทั่งเวลาผ่านไป นาฬิกาปลุกดังขึ้น ผมรีบลุกออกจากเตียงแล้วตรงไปที่ห้องนำ้ ผมรีบอาบน้ำแล้วโทรหาเพื่อนของผม ผมนัดเพื่อนให้ไปเจอกันที่ร้านอาหารประจำ แล้วผมเองก็รีบขับรถออกมาก โดยที่ไม่กล้ามองต้นไม้ต้นนั้น
เมื่อถึงร้านอาหารผมก็เจอเพื่อนนั่งรอผมอยู่ ผมรีบเดินไปหาทันที เมื่อผมนั่งลงผมก็ไม่พูดอะไรทั้งนั้น เพื่อนที่เห็นท่าทางของผมผิดปกติก็ถามผม
“เป็นไรรึป่าว เห็นหน้าซีดๆ ไม่พูดไม่จา แล้วนัดกูมาทำไมว่ะ”
“คืองี้เว้ย…เมื่อคืนกูเจอผีที่บ้าน”
“ห๊ะ! ผีอะไรของมึง กูเห็นมึงอยู่บ้านมาตั้งนานก็ไม่เจออะไร นี่มึงเมาจนหลอนรึป่าวเนี่ย”
“เมื่อวานกูไม่ได้ดื่มเลยนะเว้ย แล้วเมื่อคืนกูเห็นเงาอยู่บนต้นไม้ ดึกขนาดนั้นถ้าไม่ใช่ผีแล้วจะให้เป็นอะไรว่ะ”
“เอางี้ เดี๋ยวคืนนี้กูไปนอนที่บ้านมึง แล้วมาดูกันว่าที่มึงเจอมันคือผีหรือมึงหลอนไปเอง”
หลังจากนั้นผมกับเพื่อนก็ไปที่บ้านผม วันนี้ผมยอมไม่ไปทำงาน เพราะผมเองก็อยากรู้ว่าที่ผมเจอเมื่อคืนนี้ เป็นผีจริงๆหรือผมแค่หลอนไปเอง ตกกลางคืน ผมกับเพื่อนก็เล่นเกมกัน จนถึงตี 3 ผมเริ่มง่วง ผมเองกำลังจะนอน ก็ได้ยินเสียงปาก้อนหินเหมือนเมื่อคืน เพื่อนผมเองก็ได้ยิน ผมตกใจมากแต่เพื่อนผมมันรีบวิ่งไปที่หน้าต่าง
“เฮ้ย!! ใครว่ะ”
“ใช่มั้ยว่ะ ผีใช่มั้ย”
“โถ่! กูว่าแล้วว่าไม่ใช่ผี นั่นมันคนชัดๆ”
“ห๊ะ! คน?”
“เออคน แล้วมันปีนขึ้นไปทำไรว่ะ หรือว่าจะเป็นโจร มึงรีบแจ้งตำรวจดิ”
“เออๆ กูแจ้งตำรวจเอง”
เมื่อตำรวจมาถึง ผมเองก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้กับตำรวจ โชคร้ายที่แถวนั้นไม่มีกล้องวงจรปิดรวมถึงบ้านผมด้วย ตำรวจได้เพียงแค่บันทึกประจำวันให้ผมเท่านั้น แต่ตำรวจเองก็ได้เพิ่มความปลอดภัยให้
หลังจากวันนั้นผมก็ได้ติดกล้องวงจรปิด แล้วผมก็ไปทำงานตามปกติ ผ่านไปประมาณ 3 วันที่ผมไปทำงานแต่ผมเองกลับไม่เห็นผู้หญิงคนนั้น ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน
วันที่ 14/11/2020
ทุกคนครับวันนี้ผมไปทำงานมา หลังจากที่ผมไม่เจอผู้หญิงคนนั้น วันนี้เธอมาแล้ว แถมยังเอาของมาให้ผมด้วย เธอมาคุยกับผมประมาณว่า
“ฉันไม่ได้มาดูคุณ 3 วัน เพราะฉันไม่สบาย นี่ค่ะของที่ฉันเคยบอกว่าจะเอามาให้คุณ”
“เอ่อ…ขอบคุณครับ”
“หวังว่าคุณจะชอบนะคะ”
แล้วเธอก็เดินออกไป ผมเองก็งงอยู่เหมือนกัน เธอทำตัวแปลกๆ เข้ามาทักผมแค่นี้แล้วก็เดินออกไป ผมเองก็มองดูของที่เธอเอามาให้ ผมต้องแปลกใจเพราะกล่องที่เธอเอามาให้ผมมันเหมือนกับกล่องที่อยู่หน้าบ้านผมวันนั้นเลย ผมเริ่มกลัวว่าของข้างในจะเป็นอะไร จนผมทำใจอยู่สักพักจึงเปิดออกมา ข้างในนั้นไม่ได้มีของน่ากลัว แต่มีตุ๊กตาหมีตัวเล็กอยู่ในนั้น ผมโล่งอกที่ไม่ได้เจอของน่ากลัวในกล่องนี้ และผมเองก็วางใจคิดว่ามันคงบังเอิญที่กล่องทั้งสองใบจะเหมือนกัน
วันที่ 15/11/2020
เป็นอีกวันที่ผมไปทำงาน แต่วันนี้ไม่เหมือนวันอื่นๆ เพราะวันนี้เป็นวันที่มีคนเหมาบาร์จัดปาร์ตี้
ผมเองก็เตรียมพร้อมมาอย่างดี วันนี้ผมเองก็เมานิดๆ มีสาวๆมาชม บางคนก็เลี้ยงเหล้าผมหลายแก้ว จบงานผมกำลังเดินไปที่รถเพื่อที่จะกลับ อยู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็เดินตรงมาที่ผม แล้วสาดน้ำใส่หน้าผม ทำเอาตอนนั้นที่เมาอยู่นั้นก็สร่างเมาทันที
“อะไรของคุณเนี่ย คุณมาสาดน้ำใส่ผมทำไม”
“ทำไมคุณถึงให้ผู้หญิงพวกนั้นเข้าใกล้หรือแตะต้องตัวคุณ ฉันไม่ชอบ”
ผมงงไปสักพักก่อนจะตอบเธอไป
“เดี๋ยวนะ…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ผมไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ คุณจะมาไม่ชอบผู้หญิงพวกนั้นได้ไง ผมเองยังไม่อะไรเลย แล้วนี่อะไรอยู่ๆมาสาดน้ำใส่หน้าผม”
“ไม่ได้!! ฉันมีสิทธิ์ที่จะชอบคุณได้คนเดียว ฉันชอบคุณ! ฉันชอบคุณ!”
เมื่อเธอพูดจบ เธอก็เดินออกไป ทำเอาผมเองยืนงงอยู่ตรงนั้น
…เว็บบอร์ด…
เมื่อหลายคนอ่านที่ผมเล่าไปล่าสุด ก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นมากมาย บ้างก็ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นบ้า บ้างก็ว่านั่นโรคจิต บ้างก็แซวผมว่าจริงๆแล้วเป็นแฟนเก่าของผม
วันที่ 18/11/2020
วันนี้ผมมาทำงาน แล้วไม่เจอผู้หญิงคนนั้น ผมเองก็รู้สึกสบายใจมาก เอาจริงๆผมเองไม่อยากเจอผู้หญิงคนนั้นเลย คิดแล้วก็ขนลุก…
เวลาผ่านไปหลายวันผมเองไม่เจอเธออีกเลย เหมือนเธอจะไม่มาที่นี่แล้ว ในวันนี้ผมกลับบ้าน เมื่อผมจอดรถแล้วลงมากำลังจะเข้าบ้าน ผมเจอกล่องบางอย่างอยู่หน้าประตูบ้านผม เมื่อผมเปิดดูก็พบว่ามันมีรูปที่ผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้อง รูปที่ผมกำลังหลับ ผมตกใจเพราะไม่รู้ว่ารูปพวกนี้มาจากไหน ในกล่องมีจดหมายอยู่ ในนั้นเขียนว่า…ชอบไหมคะ ฉันชอบมากที่ได้ดูคุณ…ผมโยนกล่องและรูปนั้นทิ้งทันที
ผมรีบขับรถออกไปข้างนอกเพื่อจะไปหาเพื่อน ในขณะที่ผมขับรถอยู่นั้น อยู่ๆยางรถก็แตก ทำให้รถผมเสียหลักชนเสาไฟฟ้า โชคดีที่ผมไม่ได้เป็นอะไร ผมรีบโทรแจ้งตำรวจทันที เมื่อตำรวจมาถึงและได้ตรวจสอบดูก็พบว่าบริเวณนั้นมีตะปูจำนวนมาก เหมือนมีคนจงใจจะทำให้รถของผมเสียหลัก
เมื่อผมกลับมาที่บ้าน ก็พบกับจดหมายฉบับหนึ่งสอดอยู่ช่องประตู ในนั้นเขียนว่า
…แย่จังที่คุณไม่ตาย ไม่อย่างนั้นคุณก็คงจะเป็นของฉันเพียงคนเดียว…
เวลาประมาณตี 19:45น. ผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนเพื่อขอความช่วยเหลือ เพราะเพื่อนผมโดนงัดห้อง ผมเองก็รีบออกไปโทรเรียกแท็กซี่ ระหว่างทางคนขับแท็กซี่ก็ถามว่า ดึกขนาดนี้จะไปไหนเห็นรีบร้อนจัง ผมเองก็เล่าเรื่องที่เพื่อนโทรมาให้แท็กซี่ฟัง
“ช่วงนี้ผมเองก็โดน stalker อยู่เหมือนกัน ล่าสุดผมเองก็โดนผู้หญิงคนหนึ่งพยายามทำให้ผมเกิดอุบัติเหตุ ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงคิดจะทำแบบนั้น”
เมื่อถึงคอนโดเพื่อน ผมเองรีบลงจากรถเพื่อที่จะขึ้นไปหาเพื่อน แต่จู่ๆลุงคนขับแท็กซี่ก็ตะโกนเรียกผมให้ขึ้นรถ
“ไอหนุ่ม รีบขึ้นรถมา เร็วๆ!!”
ผมก็ขึ้นรถมาด้วยความมึนงง
“มีอะไรครับลุง…”
ลุงรีบขับรถออกมาอย่างรวดเร็ว จนรถมาจอดที่สถานีตำรวจ
“ไอหนุ่ม ไปแจ้งความกับลุงเดี๋ยวนี้”
“เกิดอะไรขึ้นครับลุง ผมยังงงอยู่เลย”
“ก็เมื่อกี้ตอนที่เอ็งกำลังเดินไปนั้น ลุงเห็นผู้หญิงกับผู้ชายถือมีดกำลังจะวิ่งเข้าไปหาเอ็ง ลุงเลยเรียกเอ็ง มันตกใจรีบหลบหลังพุ่มไม้ ลุงเลยเรียกให้เอ็งรีบขึ้นรถ”
เมื่อลุงเล่าจบ ลุงก็พาผมไปแจ้งความทันที…เวลาผ่านไป 3 วันตำรวจได้ติดต่อผมมา แล้วเล่าทุกอย่างให้ฟัง…ตำรวจได้จับคนร้ายได้แล้ว ทุกอย่างที่ผมเจอทั้งเรื่องกล่องที่มีรูปผม ทั้งจดหมายแปลกๆล้วนเป็นฝีมือของผู้หญิงคนนั้น และวันนั้นที่ผมเห็นเงาคนปีนต้นไม้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเธอที่ไปบ้านของผมและปีนต้นไม้เพื่อที่จะแอบมองผม แรงจูงใจที่ทำให้เธอทำแบบนี้ก็เพราะว่าเธอนั้นป่วยทางจิต และเธอคิดว่าผมหน้าเหมือนแฟนของเธอที่เสียไปแล้ว แต่ที่พีคไปกว่านั้นคือ มีคนที่คอยบงการผู้หญิงคนนี้และคนๆนั้นก็คือ เพื่อนผมเอง ใช่ครับสาเหตุที่เพื่อนผมทำแบบนี้ก็เพราะว่าเมื่อก่อนเพื่อนผมเป็นนักร้องที่ร้านบาร์นั้น และเมื่อผมเข้าไปทำงานที่นั่นทำให้เพื่อนผมไม่ได้ไปทำงานที่ต่ออีกเลยและได้ตกงาน เพราะร้านบาร์ไม่ได้จ้างเพื่อนผมต่อ เรื่องนี้เหมือนจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ผมไม่รู้เลยว่าเพื่อนผมจะแค้นผมมากขนาดนี้ ขนาดที่ว่าลงมือพยายามทำทุกวิถีทางให้ผมตายเลยก็ว่าได้…
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น